อยู่และสู้ไปกับโควิด

        เราทุกคนทั่วโลกอยู่กับโควิด-19 เป็นปีที่ 2 แล้วนะครับ ดูสถานการณ์แล้วเราคงต้องอยู่และรับมือกับการแพร่ระบาดนี้ต่อไปในระยะยาว ไม่จบง่ายๆ เพราะโรคนี้มันร้ายกลายพันธุ์หนีวัคซีนไปได้อีก ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา หลายคนเริ่มปรับตัวทั้งการใช้ชีวิตและการทำงาน คนที่เคยบ่นเรื่องการทำงานที่บ้าน หรือ Work from Home เริ่มคุ้นเคยและมีความคล่องแคล่วกับการใช้โปรแกรมสื่อสารออนไลน์กันมากขึ้น สะสมพลังความอึดต่อการนั่งหน้าจอได้นานขึ้น จัดสรรเวลาทำงานและเวลาส่วนตัวได้ดีขึ้นกว่าโควิดในปีที่ผ่านมา

        ผมพยายามมองหาข้อดีในสถานการณ์ร้ายๆ แบบนี้ เริ่มมองจากใกล้ตัวที่สุดนั่นคือตัวเอง อันดับแรกผมยอมรับ ทำใจ และปล่อยวางกับงานบางส่วนที่ต้องเสียไป เกิดความล่าช้า รวมถึงความเสียหายและต้นทุนที่เพิ่มขึ้น นี่ไม่รวมถึงประสิทธิภาพในการทำงานลดลงจากเดิมที่เคยทำงานแบบทีมที่ได้ระดมสมองพูดคุยอยู่ในห้องเดียวกัน หรือออกไปพบปะลูกค้าแบบเจอหน้าเจอตาสร้างความสัมพันธ์ที่แนบแน่น ทุกอย่างถึงเวลาที่ปรับตัว ด้วยกฎระเบียบที่ต้องทำงานอยู่ที่บ้าน แม้จะเครียด แต่เราได้เวลาส่วนตัวเพิ่มขึ้นจากเดิมที่ต้องรีบตื่นแต่เข้าออกไปทำงานแล้วรถติดอยู่กลางถนนนานๆ ตอนนี้มีเวลานอนมากขึ้น ส่วนตอนเย็นก็มีเวลาออกกำลังกายได้สม่ำเสมอ ซึ่งแต่ก่อนกว่าจะถึงบ้านก็มืดแล้ว ผมได้ทำกับข้าวและกินของมีประโยชน์มากขึ้น ตั้งแต่ทำงานอยู่ที่บ้าน น้ำหนักผมลดลงไป 5 กิโลและพุงหายไป พยายามรักษาสุขภาพ เพราะทุกคนไม่อยากป่วยไปเพิ่มภาระให้กับคุณหมอและพยาบาล และไม่มีใครอยากจะไปโรงพยาบาลช่วงนี้ นอกจากนี้ยังจัดสรรเวลาไว้เรียนรู้สิ่งต่างๆ จากการเรียนออนไลน์ และได้ฝึกเดินจงกรมและนั่งสมาธิเพิ่มด้วย จากที่แต่ก่อนปฏิเสธกับตัวเองว่าไม่มีเวลามาตลอด

        นับเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนต้องอดทนและเสียสละ เวลาดูข่าวทีไรก็หดหู่และเสียใจทุกครั้งเมื่อเห็นความสูญเสีย ผมชื่นชมเพื่อนๆ หลายคนที่ออกมาเป็นจิตอาสา ใช้ความรู้ความสามารถของตนเอง ลงไปช่วยหน้างาน เช่น เพื่อนที่เคยทำงานในสายการบินต่างๆ ไปช่วยอำนวยความสะดวกให้คนที่มาฉีดวัคซีน ดูแลสอบถามอาการผู้สูงอายุและคนที่มารอคิวหรือนั่งสังเกตอาการ บางคนเป็นเภสัชกร เป็นทันตแพทย์มาช่วยเตรียมยา ช่วยให้ความรู้เกี่ยวกับวัคซีน บางคนอาสาไปทำงานในโรงพยาบาลสนาม ส่วนครอบครัวของผมซึ่งทำงานเกี่ยวข้องกับเด็กและเยาวชน ก็ได้ร่วมกับมูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก ในการจัดทำถุงพาเพลินเพื่อจัดชุดนิทาน อุปกรณ์ศิลปะและกิจกรรมสำหรับเด็กในระหว่างที่จำเป็นต้องกักตัวหรืออยู่ในพื้นที่เสี่ยง รวมไปถึงการเล่านิทานผ่านหน้าจอไปยังศูนย์ที่ดูแลเด็ก …พูดง่ายคือ ใครมีทักษะที่ทำอะไรได้ตรงไหนก็อาสาทำงานที่เกี่ยวข้องตรงนั้น
        นอกเหนือจากนี้ หลายคนที่ไม่สามารถออกไปช่วยที่หน้างาน แต่มีจิตศรัทธาช่วยเหลือบริจาคเงินและสิ่งของในโครงการต่างๆ เช่น ซื้อเครื่องผลิตออกซิเจน เวชภัณฑ์ที่จำเป็น สมทบทุนบริจาคของยังชีพให้ผู้ป่วยและคนที่ได้รับผลกระทบ สนับสนุนอาหารให้แพทย์และพยาบาล ฯลฯ จะมากบ้างน้อยบ้าง แต่เราก็ช่วยกัน ผมหวังว่าทุกคนจะสามารถดูแลตัวเองและครอบครัวให้ปลอดภัย เพื่ออยู่และสู้กับโควิดไปด้วยกันนะครับ